سخنی از ژان پل سارتر

 


 " وقتی تنهــائیم دنبال دوســت می گردیم ، پیـدایش که کردیم دنبال

عیب هایش   می گردیم ، وقتی که از دستش دادیم در تنهـایی دنبال

خاطراتش می گردیم... "

                                                                      

                                                                                      ژان پل سارتر


راستی چرا ؟!



                 تو را گم می کنم هر روز و پیدا می کنم هرشب


               بدینسان خواب ها را با تو زیبا می کنــم هر شب

                تبی این کاه را چون کوه سنگین می کند آن گاه

               چه آتش ها که در این کوه برپا می کنم هر شب

               تماشـایی است پیچ و تاب آتش ها خوشا بر من

                که پیچ و تاب آتش را تماشــا  می کنم هر شب

               مرا یک شب تحمل کن که تاباورکنی ای دوست

              چگــونه با جنــون خود مدارا  می کنم هــر شب

              چنـان دستــم تهــی گردیده از گــرمای دست تو

                  که این یخ کرده را از بی کسی"ها" می کنم هر شب

               تمــام ســـایه ها را می کشــــم بر روزن مهتاب

               حضـورم را ز چشم شهر حاشا می کنم هر شب

               دلـــم فــریاد می خواهــد ولی در انزوای خویش

               چـــه بی آزار با دیوار نجـــــوا می کنــم هـر شب

               کجــا دنبال مفهــومی برای عشـــق می گردی؟

                که من این واژه را تا صبــح معنا میکنم هرشب...

                                                                               


                                                                                  محمد علی بهمنی                         


                                       


 تولدت مبارک ای ماه قشنگ!


عنوان یکی از کتابهای انتشارات کانون پرورش فکری است!!!

حتما میگید : اصلا چه ربطی داره؟  

ربط داره دیگه؟

اگه جای من باشی ربطشم پیدا میشه

و گهگاهی دو خط شعری..


در این زمانه ی بی های و هوی لال پرسـت

خوشا به حال    کلاغان  قیل و  قال  پرسـت
چگونه شــرح دهم لحظــه لحظــــه خود را
برای  این همــــه  نا باور خیـــــال پرســــت
به شب نشینـــی خرچنگ های مـــــردابـی
چگـــونه رقـص کند   ماهی  زلال پرســـــت
رسیــده ها چه غـــریب نچیـــده می افتنــد
به پای هـــرزه علف هــای باغ کال پرســت
رسیـده ام به کمــالی که جز انالحق نیست
کمـــــــال دار   برای  من  کمــــال پرســـت
هنــوز زنده ام و زنده بودنم خــــاری اســت
به تنگ چشمــــی نا مـــردم زوال پرســــت 

                                   

                                                      "محمد علی بهمنی"