دوستی نوشته بود :
" برای از تو سرودن هوا مناسب نیست "
باور نکردم و حاصل آن ناباوری این شد:
سپاه چشــم سیاه تو بوالعجـــــایب شــــد
توان ز لشــــــکر قلبم ستاند و غالب شــــد
شـــدم اسیــــر و به لطف اســـارتم بر من
نثار بوســــــه به دست امیــــر واجب شــد
شکست خورده ام و سرخوشم ازاین اقبال
که هرچه باخت دلم لب دو چنـد صاحب شد
سـزاست گر به رکابت و گر به شمشیــرت
فنا شـــود دل و جانی که بر تو راغب شـــد
به یمن معجــــزه ای کز تو دید زاهـــــد پیر
بساط سجده یه آتش کشید و تائب شــــــد
تویی که شعــر سکوتت مرصــع است بگـو
غزل چگــــونه بر این دل نوشتــه قالب شد
به رغــم هجمــه ی توفان خانمان ســوزت
برای از تو ســـرودن هــــوا مناسب شــــد
تو مهربان تر از آنی که یاد من نکنی
کنون که هر سحرم بی تو صبح کاذب شد
برقرار باشی
سلام بانو /
...
هوا مناسب است !
...
از آن یکی پنجره ی دلت ، ببین !
شاید آنکه گفتی نباشد و این باشد .
.................................................................
به روزم و منتظر حضور ارزشمند شما .
با آرزوی بهترین و خیرترین ها
سلام یک غزل از کبری موسوی میذارم امیدوارم خوشت بیاد
خدا سفالگری چیره دست و ماهر شد
شبی که با هیجان پیکر تو حاضر شد
فرشتگان لب چشمه به سجده افتادند
همین که ماه تمامت در آب ظاهر شد
به نام تو که دو چشمت بشارت رودند
زمین بایر دنیا دوباره دایر شد
غم تو جوهر عرفان و عشق و فلسفه است
دلم چو یافت تو را صاحب جواهر شد
تو حسن مطلع ناب قصیده ی ازلی
خدا همین که تو را آفرید شاعر شد !
درود بر قلمتون
بسیار بسیار شیوا و رسا
تشکر ویژه هم ازتون بکنم چون این حس درونی غزلتون باعث شد سکوت من هم بشکنه و 4 تا خط بنویسم
پایدار باشین