نوید

سلام 

آقا ما هر جا رفتیم این غزل اونجا بود...حسابی بازارش گرمه..منم برای اینکه از قافله عقب نمونم میزارمش اینجا.. 

خدا وکیلی یه وقت فکر نکنین که محتوای شعر یا استحکام ابیات یا توصیف های بدیع یا حسن مطلع و حسن مقطع ناب و...دلیل انتخابم باشه!   

 غزلی از نوید

در آسمان مات من رخ تو ماه می کشــد
من پیـــاده مانــده را کنار شاه می کشد

چه خالصانه سرخوشم که برکویر جان من
سراب آرزوی تو گل و گیاه می کشــــد

در این امید مردگی نشانی از تو دیده ام

که پای رفته ی مرا به سوی راه می کشد 

خیال با تو بودنم مــــرا به اوج می برد
شغاد خوش خیالیم مرا به چاه می کشد

تو آن طلوع کاذبی که در شروع این سفـر
مرا که بار بسته ام به اشتباه می کشـــــد

میان آیه های شک یقینی از تو بی گمان
به روی ارتداد من خـــط سیاه می کشــد

ورای اعتقاد من خیــــــال تو که غایبــــی
مرا که حی و حاضرم علی الصلاه می کشد